Ένα χρόνο πριν τέτοια μέρα
....έκανα το μπάνιο μου
....έβαψα νυχάκια πόδια, χέρια
....και εκεί που χτένιζα τα μαλλιά μου, ένα πονάκι έκανε την εμφάνιση του
και είπα "Μπά καλέ αποκλείετε" , "αυτό δεν είναι πόνος της γέννας"
και μετά απο 30 λεπτά, τσά άλλο ένα πονάκι και είπα "δεν ύπαρχει περίπτωση"
και μετά απο 30 λεπτά, τσά άλλο ένα και σκεφτηκά "ρε λες;"
11:15 το βράδυ ένιωσα το πρώτο πόνο, κατά τις 2 το βράδυ κατάλαβα ότι "ναι σε λίγο θα σε γνωρίσω"
και στις 3-3:30 τα ξημερώματα πήγαμε στο νοσοκομείο. Μέχρι να φτάσουμε στο θάλαμο τα "πονάκια" δεν ήταν πλέον αστεία.
Και με το που φτάνουμε στο θάλαμο και ακούω τις τσιρίδες μια άλλης κοπέλας, είπα "αχ όχι ευχαριστώ δεν θα πάρω" και γύρισα να φύγω
Στις 19 Ιουνίου το 2008 στις 8:26 το πρωί η ζωή μου άλλαξε για πάντα.
Ποτέ μου δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα ένιωθα τόσα πολλά για ένα τόσο δά πλασματάκι
Ποτέ μου δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα αγαπούσα τόσο βαθιά χωρίς να ζητώ να πάρω κάτι πίσω
Ποτέ μου δεν μπορούσα να φανταστώ πως ένα δάκρυ σου θα με αναστάτωνε τόσο πολύ και πως ένα χαμόγελο σου θα με έστελνε στον έβδομο ουρανό
Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ πως η λέξη "ΜΑΜΑ" θα ήταν το πιο γλυκό λογάκι στο κόσμο
Μωρό μου η μαμά σε αγαπά και ας την φωνάζεις και παπά μερικές φορές!
Χαρούμενα πρώτα γενέθλια, σε ευχαρίστώ που ήρθες στη ζωή μας
2 comments:
Χρόνια πολλά! Αυτό το παλικάρι είναι το στρουμφάκι; Πού πήγε το μωρό καλέ; Πώς μεγάλωσε έτσι;
Ό,τι επιθυμείτε σας εύχομαι :)
Χρονια σας πολλά με μια μικρή καθυστέρηση. Να το δεις οπως επιθυμεί το μπουμπουκάκι σου!!
Post a Comment